GeenNuance.nl


Drie keer prettig doen is nog geen opzeggen
10/01/2007, 14:36
Filed under: Autoriteiten, Fout, Frustraties, Technisch gelul, Tja, Winkelleed

Een abonnementje slijten is geen enkel probleem. Wilt u bij ons komen? Dan leggen wij toch lekker de rode loper voor u uit? Geen enkel probleem joh, uw geld is meer dan welkom bij ons, aasgieren als wij zijn. Zijn we iets te hijgerig voor u? Ach, dan houden we ons toch in! U bepaalt! U tekent bij ons? Mooi! Wat een schitterende dag! Wederom is er in dit schitterende land geschiedenis geschreven! Sucker! 

Stilzwijgend liep mijn mobiele abonnement al weer tijden door. Afgesloten op 27 april 2004. Eenjarig welteverstaan. Ik werd een beetje moe van die aparte rekeningen voor SMS- en telefoonverkeer. Dat moest maar eens fijn in één bundeltje. En elke maand flink wat kosten maken doordat het niet toereikend is ben ik eerlijk gezegd ook niet echt een fan van. 

De laatste tijd begint mijn telefoon wat kuren te vertonen. En altijd probeer ik me er uit te lullen door te zeggen dat het niet aan mijn primitieve Nokia ligt, hetgeen natuurlijk wel gewoon het geval is, aangezien die krengen tegenwoordig een houdbaarheidsdatum van zes weken hebben – waar die oude koelkast van een 3210 drie jaar trouwe dienst heeft geleverd.  

Combineer dat met spam als ‘verzilver uw T-Mobile Extrategoed nu’ en je gaat maar eens in het kader van Studie Ontwijkend Gedrag op zo’n website koekeloeren. Daar blijk je in de drie jaar als trouwe klant (ik had eerst een ander abonnement) redelijk wat punten opgespaard te hebben. Dus DOL gaat naar de sauna, krijgt een openhaard-dvd, een USB-fan en twee bioscoopkaartjes. Dit alles natuurlijk zolang de voorraad strekt. Ik vrees echter front row tickets voor de jaarlijkse uitvoering van de boerenblaaskapel van Surhuisterveen.  

Als je eenmaal toch op zo’n site bent, ga je toch ook eens kijken hoe het nou zit met het opzeggen van zo’n abootje. Verdorie, 27 april wordt het weer smiechterig met een jaar verlengd en de opzegtermijn is drie maanden. Snel en doortastend handelen, DOL. Je eerst maar eens oriënteren op de markt. Na dik een uur vergelijken werd een leuk abonnementje bij de maatschappij met de kutreclames (Hi) gevonden. Bookmarken om later te bestellen. 

Restte alleen nog het opzeggen. Ik had twee opties. Of via de brief, hetgeen ik maar niet doe, want ik heb het niet zo op stapels waar die dan weer ergens onderop kan liggen waardoor die pas na het verstrijken van de opzegtermijn eindelijk eens in behandeling wordt genomen en ik noodgedwongen aan de bezwaarschriften moet, of via de telefoon. Ik koos voor het laatste. 

Ik bel het (zowaar) gratis nummer. Na verschillende opties waar mijn queeste niet tussen zit, besluit ik niets in te toetsen, aangezien dat mij ook werd aangeraden door de telefoonstem. Natuurlijk werd ik niet gelijk geholpen. Restte de muzak die mijn oren teisterde. Tears For Fears met Shout, joepie (en dan benadruk ik hierbij nogmaals de cynische ondertoon)! Aah, eindelijk nam er iemand op. 

‘Goedemiddag, met T-Mobile. Waarmee kan ik u van dienst zijn?’

‘Goede… inderdaad, goedemiddag, met DOL.’

‘Hallo mijnheer DOL.’

‘Ik wil graag mijn abonnement opzeggen.’

‘Dat kan, maar dan wil ik eerst graag wat gegevens met u doornemen.’

Ik mocht door voor de koelkast (nee, geen antieke telefoon), aangezien ik alle vragen correct beantwoord had. Al heb ik momenteel meer behoefte aan een nieuwe telefoon of pakweg een diepvries.

‘Laat ik mij even voorstellen: mijn naam is Mad Geliquideerd.’

Niet de echte Mad natuurlijk, maar iemand met dezelfde voornaam. En Geliquideerd? Tja, iemand met dezelfde achternaam als een geliquideerd persoon. Ik zal verder geen namen noemen. Eigenlijk vond ik het al asociaal dat ze dat niet een paar minuten eerder deed, maar ik besloot er niets van te zeggen. Anders kom je helemaal nooit meer van ze af.

‘Voor het opzeggen van abonnementen moet ik u doorverbinden met een andere afdeling. Daarvoor moet ik even in de wacht zetten. Heeft u daar bezwaar tegen?’

‘Nee hoor.’

‘Oké, dan verbind ik u door. Een prettige dag nog.’

‘Hetzelfde.’

‘Dankuwel.’ En weer werd ik gepijnigd met het eerdergenoemde baggerwerkje.

Hé, dezelfde stem weer. Ze zal me toch niet naar zichzelf hebben doorverbonden? Nou ja, je weet het nooit met dat callcentervolk. Ze nemen zelfs nog Jostiband-rejects aan in het kader van personeelsgebrek, dus echt verbazingwekkend zou het ook weer niet zijn. 

‘Meneer DOL, ik kom er nu niet doorheen. De lijnen bij de andere afdeling zijn overbezet. Bent u in de gelegenheid om later vandaag terug te bellen of moet ik het nog een keer proberen?’

Probeert u het nog maar een keer.’

‘Dat doe ik. Nog een prettige dag verder.’

‘Hetzelfde.’

‘Dankuwel.’

En weer lukte het haar niet. Arm schaap. Maar, zo meldde ze me, ik kon anders ook wel een fax sturen. Ze stond al op het punt me het faxnummer te geven, toen ik besloot er maar een stokje voor te steken, aangezien ik toch geen beschikking heb over een fax. E-mailen, mag dat ook? Nee, dat kon niet.  

‘Dan probeer ik het later vandaag nog wel een keer.’

‘Dat lijkt me een goed idee. U staat nu in ieder geval in de computer met een op 27 april aflopend contract en u heeft aangegeven het niet te willen verlengen.’

‘Maar eh… heb ik het dan in feite niet al opgezegd?’

‘Nee, daar heb ik geen toestemming voor. Die heeft alleen de andere afdeling.’

‘Dan bel ik die straks wel even.’

‘Nog een prettige dag, meneer DOL.

Voor de derde keer: ‘Hetzelfde.’

Ongetwijfeld to be continued

 


Leave a Comment so far
Leave a comment



Leave a comment