In aanloop naar het WK voetbal ontkom je er niet aan. Bedrijven overspoelen de consument, of deze nou wil of niet, met allerlei oranje prullaria. Vanmorgen viel toch wel het dieptepunt bij mij op de mat.
Ik hoorde al dat de postbode wat moeite had met zijn bezorgronde. Om het betreffende artikel door de brievenbus te kunnen stouwen had hij redelijk wat energie nodig. Hetgeen een hoop geklepper opleverde en een goede wekker bovendien.
Daarnet maar eens gekeken wat het nou precies was. Nee, zo nieuwsgierig ben ik nou ook weer niet. Woensdag is traditiegetrouw de dag waarop mijn lading tijdschriften voor de rest van de week binnenkomt. Sportweek bleek een extra attentie te hebben toegevoegd.
Oef, ik dacht dat Bavaria en Vodafone al fijn op de Duitse toer waren met hun variant op de lederhose, nog maar te zwijgen over de oorlogssentimenten die worden beroerd door alle helmenverkopers. Het tijdschrift houdt het bij een opblaasbare (!) oranje bierpul. Geschatte inhoud: een liter of twee.
Ik heb hem net opgeblazen. Niet echt het toonbeeld van stevigheid, moet ik zeggen. Vrees dat het niet echt fijn drinkt wanneer ik daar een paar halveliters Grolsch in leeggooi. Nee, geen Bittburger of Warsteiner, dat lijkt me wat vreemd in dit geval. Alhoewel… alle Menschen werden Brüder of zoiets, ook toepasbaar op de FIFA.
Nee, ik drink gewoon uit de fles. Lekker onder het motto ‘er zit al een glas omheen’. En anders uit blik. Is het glas gewoon van metaal. Heeft ook wel iets fetisj-achtigs, een metalen glas. Iets sm’erigs. Waarom denk ik dan toch gelijk weer aan onze oosterburen?
Nou, eindelijk is het dan zover. Mijn oude weblog is verhuisd. Godskolere zeg, wat is dat lelijk geworden. Zou me weer uren gaan kosten om daar de schade nog enigszins draaglijk te houden en, zoals jullie waarschijnlijk al wel verwacht hadden, heb ik daar gewoon helemaal geen zin in. Want ik ben een vieze vuile luie hond. And proud of it. Dus blijft ik hier lekker – ondertussen gniffelend toekijkend naar hoe de web-log-types er nog iets van proberen te maken. Enifn, u kan ook op het plaatje hiernaast de digitale ramptoerist spelen.
Filed under: Werksores
Vreemd dat ik het er gisteren nog niet over gehad heb, maar goed, ik was zó lekker aan het lezen in de trein, dat ik niet aan schrijven toekwam. Bovendien zat er een type hooligan naast me op een tweepersoonsbankje, ik aan de raamkant, waardoor schrijven wat eh… lastig werd.
De interimchef vroeg donderdag nog of ik gisteren naar dezelfde club wilde waar ik eerder al mijn reisleed bij had ondervonden. ‘Ah joh, heb je niet wat meer in de buurt voor me?’ vroeg ik hem. Dat had-ie wel.
Zo weinig clubs bij ons in de Heimat en toch was ik in de dik vier jaar die ik nu voor Baaslief werk nog steeds niet bij deze vereniging geweest. Ja, ik heb ze wel een paar keer in actie gezien tijdens een uitwedstrijd, maar thuis eigenlijk nog nooit. Zo’n gevalletje had ik donderdag ook al. Raar weekje wat dat betreft.
Het contrast tussen die twee clubs kan overigens niet groter zijn. Die op Hemelvaartsdag had de zaken goed voor elkaar. Een enorme bestuurskamer waar we met een man of twintig zaten en die nog maar voor éénderde was gevuld. En dan scoor je zondag voorafgaand aan de wedstrijd opstellingen en koffie in een veredelde bezemkamer. Met zes man was het ook echt vol. Maar toegegeven, de aangeboden Juan Valdezmix was van een betere kwaliteit dan bij hun hoger spelende ietwat kakkineuze rivalen – al gaven die me nog wel een pijpje Grolsch mee ‘voor in de trein’. Alles voor goede publiciteit.
Die van donderdag kan ik voor de rest kort over zijn: perfect, terwijl het behoorlijk regende, overdekt op de tribune gezeten – in het gezelschap van mensen waar een goede conversatie mee te voeren viel. Liepen bovendien nog leuke dames rond ook. Het voetbal? Ach, dat kon er mee door.
Gisteren moest ik gewoon staan. Da’s lang geleden zeg, dat ik dat moest. Dan sta je nog meer met je neus in de lucht. Komt die frituurgeur nóg harder aan op je nuchtere maag – ik was de enige zónder patatje dat ‘iewjl, veel te zout’ was.
En dan het volk… whoehaha… Tja, dertig meter verderop was een woonwagenkamp. Dan heb je wel een idee. Heerlijk fout. Inderdaad, veel leggings, tijgerprint, peroxide, inteelt, Tokkies en andere aso’s langs de kant. Nou ja, wel weer eens wat anders dan die parelkettinkjes – al moet ik toegeven dat donderdag de ‘afdeling damesvoetbal’ –op de één of andere manier zie je dat er ook gelijk aan af- ook in de bestuurskamer vertegenwoordigd was.
Maar goed, mij gaat het –uiteindelijk toch wel- om het spel. En als je dan iets voorgeschoteld dat de term hotseknotsbegoniavoetbal nog niet eens verdient, dan weet je wel hoe laat het is. Señor DOL, met al zijn beperkingen, had de thuisploeg een hoop beter kunnen maken – dan weet je gelijk hoe slecht ze waren. Hadden ze maar geen Heineken geschonken, dan hadden ze geen slechte kritieken gehad.
Vandaag staat in het kader van het experimenteren. Normaal gesproken kies ik, wanneer ik mijn mp3-tjes voor de dag uitkies voor een uiterst gebalanceerde selectie. Of van alles wat, of slechts één genre. Maar aangezien mijn schnabbel van vanmiddag er één uit de Unterliga om des keizers baard is, is de tijd rijp voor een experimentje. Kijken hoe mijn gestel de curieuze combinatie metal/trance gaat trekken. Ben benieuwd. Denk dat het, zolang het volume maar hoog staat, wel goed zal komen.
Mag ik een ieder trouwens nog attenderen op de schitterende documentaire die vanavond in Het Uur Van De Wolf wordt uitgezonden, Metallica: Some Kind Of Monster. Een echte aanrader. En dan komt Top Gear ook weer met nieuwe afleveringen volgens mijn gids… Moeilijk hoor, keuzes maken. Televisie is echt wel het echte leven…
Een blik in de televisiegids van vandaag werpen is gevaarlijk. Want met al dat schitterende sportaanbod wil je je bijna ziek gaan melden bij je baas. Want wat hebben we allemaal?
- Openingsdag Roland Garros
- Laatste etappe Giro d’Italia
- Grand Prix van Monaco
- Indy 500
- Basketbalfinale EiffelTowers-MPC Capitals
Kwijl kwijl… daar lik je je vingers toch bij af? En dan vergeet ik gemakshalve dat in het kader van de finalemaand vandaag ook nog de beslissing valt in het hockey en dat er nog de Ronde van België verreden wordt…
Nwah, ik heb het geld nodig…
Beste smerige tyfusteringlijer Lex,
Het moge algemeen bekend zijn dat jullie veel te veel betaald hebben voor de sportrechten in jullie bezit. Nu maakt dat op zich niet uit, aangezien ik achterlijke mensen graag genaaid zie worden. Het probleem is wat jullie doen om dat goed te maken.
Dat er tegenwoordig reclameblokken rond het voetballen uitgezonden worden ben ik tegenwoordig als –schoorvoetend- mee akkoord. Hoe moet een commerciële zender anders rondkomen. Ja, ook ik ken de wetten van de vrije markt. Dus dat mag. Maar andere dingen niet.
Dat je om geld te besparen Leo ‘oh wat ben ik blij dat ik hier mag zitten als oranjefan, wiens aarsje mag ik nu schoonlikken voor een handtekening, nee ik zal geen kritiek leveren, want dat is eng’ Oldenburger vrijwilligerswerk laat doen achter de microfoon is niet erg, daar heeft Onze Lieve Heer Langs De Lijn voor uitgevonden. En Edward van Cuijlenborg? Whoehahahaha! Lang leve de afstandsbediening zullen we maar zeggen.
Nee, waar het mij echt om gaat, Lex, zijn de belspelletjes die er tussendoor moeten om achterlijk Nederland, toegegeven, jullie doelgroep, nog eens wat extra centen uit de broek te kloppen. Ik moet toegeven, bij de formule 1 hebben jullie het ooit eens voortvarend aangepakt door Wytske in een fijne pitspoezenoutfit te steken. Helemaal top. Maar hoe jullie het nu uitvoeren…
Saaie muts Arlette, u kent haar misschien wel, die slap ouwehoerende nek, wordt ingezet bij de mooiste grand prix van het seizoen, die van Monaco. En wat schetst mijn verbazing: hetzelfde dombosnolletje heeft ’s avonds weer dienst. Belachelijk. Dat die spelletjes er zijn is één ding, maar zet dan in ieder geval Gigi in. Die is wél leuk. Nou ja, lekker in ieder geval.
En dan die balken tijdens de wedstrijd… Over hoeveel WK’s Van Basten heeft gespeeld… Eén, dat weet toch iedereen? Jeugdtoernooien niet meegerekend dan, want in 1984 speelde hij ook nog een jeugd-WK in Mexico. In een volgepakt Azteca. Daar hoef je toch niet voor te sms-en? Toch? Kom op! Doe eens normaal!
Hierdoor krijg ik het steeds meer het idee dat het jullie niet om het voetbal gaat en dat is jammer – een dikke vette ‘joh’ is hier wel op zijn plaats, ik weet het. Anders doe je dit soort dingen niet, zelfs niet bij wedstrijden die slechts één kwartier boeiend zijn.
Nee, ik dacht dat ik het nooit uit mijn bek zou krijgen, maar ik ben blij dat Talpa een groot deel van jullie rechten heeft opgekocht – alles beter dan bij jullie. En dat de bolides volgend jaar wel weer bij de racefans van RTL 7 rondscheuren is ook best.
Nu alleen die kutzender waar je voor werkt opheffen. Want lieden die John de Wolf en Rebecca Loos inhuren om oranje straatvervuiling in Tokkiewijken te promoten dienen natuurlijk gelijk standrechtelijk geëxecuteerd te worden. Doen jullie ook al met de lichtjes in de winter… Jongens, zal ik jullie eens wat vertellen: DAT IS GODVERDOMME FOUT, ook al krijg je er tonnen voor van Eneco! Maar het meest irritante is dat ik daar als Eneco-klant zijnde ook nog eens voor betaal… Het mag je niet verbazen dat ik zometeen nog even de energiemarkt verken op zoek naar een nieuwe leverancier.
En tief gelijk ook op met dat irritante ‘ik wil dat het hele land juicht’ tijdens reclame-aankondigingen… Dat werkt zo mogelijk nóg meer op mijn zenuwen, waardoor ik best eens op trainingskamp in Pakistan of Afghanistan kan gaan en mij alvorens vrolijk beladen met springstoffen bij jullie kantoor meld… want dit kan zo écht niet langer doorgaan.
Capiche?
Minachtend,
DOL
Die Jack Plooy toch…
JP: ‘Flavio, one short reaction…’
FB: ‘…’
JP: ‘Flaaaaaf… Flaaaaaf…’
DOL: ‘???’
Al weken wacht ik op de dag dat mijn oude weblog gaat verhuizen. Eens kijken wat voor wanstaltig resultaat het zou opleveren. Tot op heden is dat alleen nog steeds niet gebeurd. Vorige week kwam ik er achter dat het handig was eerst de ‘verhuis mij’-optie aan te vinken. Nou ja, dan maar wachten.
Met de dag ben ik blijer met mijn optie te verhuizen. Want niet alleen is men er grafisch bij web-log ongelooflijk op achteruit gegaan, klantvriendelijkheid is ook een moeilijk woord. Want steeds een onleesbare bevestigingscode moeten intikken… ik heb het er niet zo op. Zoals u weet zijn mijn ogen nou niet de beste, maar om dan heel erg moeilijk zwart op donkergrijs, tussen allerlei tierelantijntjes te moeten gaan lezen… nope, niet aan mij besteed.
En dan moet je ook nog eens klikken op dat klote ‘plaatsen’-icoontje, in plaats van gewoon op ‘enter’ te rossen. Is niet leuk. En in negen van de tien gevallen snapt dat kloteprogramma nog niet wat je hebt ingevoerd en ben je veroordeeld tot nog een copycatsessie.
Dat het ook anders kan, bewijzen onder andere Actiefront en Lonnekez. Actiefront heeft om spamrobots af te zijn de geheime vraag ‘wat is de hoofdstad van Nederland.’ En bij Lonnekez kunt u, indien u geografisch niet al te best onderlegd bent, antwoord geven op de vraag ‘1+1=’. Lijkt me niet al te moeilijk. Bovendien kunt u het één keer googlen en invoeren, waarna de pc, die van mij althans, het gewoon onthoudt. Kan het nog makkelijker?
Haal dan dat soort geintjes uit, web-logeikels. Want hiermee maak je alleen maar mensen boos. Ik weet dat jullie van al die gratis lui afwillen en alleen de betalende klanten enige vorm van service bieden, maar om hen en hun bezoekers nou te terroriseren… gaat ook wat ver. Want ik zie al veel mensen oefenen bij de lieden van punt.nl. Doen ze niet zomaar.
En ik spam ook veel minder mensen. En die kunnen wel eens ongerust worden. Dus mocht u, bezitter van een weblog nieuwe stijl van web-log afvragen: ‘wat reageert die DOL toch verdomde weinig’, wees niet bang. Ik kom nog steeds langs. Heb alleen geen zin in die foute bevestigingscodes.
Filed under: Rondom DOL
Een huisgeno(o)t(e), ik weet nog niet precies wie er voor verantwoordelijk is, heeft de vuilnisbak bij ons in de keuken verplaatst. Toegegeven, het levert een hoop ruimtebesparing op en het balkon valt voor mensen zonder eigen opgang, het klinkt meer dan dat het voorstelt, ook gewoon te bereiken.
Maar toch… het is wel irritant. Want wanneer je staat te kokkerellen en je moet bijvoorbeeld de verpakking van het vlees weggooien, dan deponeer ik dat normaal gesproken gewoon in de prullenbak. Alleen heb ik me vanavond bij het doen van mijn culinaire uitspatting tot twee keer toe vergist in de locatie. Hetgeen in mijn geval dan altijd een stevig gevloek tot gevolg heeft – het gebruik van krachttermen geeft mij een gevoel van opluchting, vandaar.
Maar goed, het zal wel een kwestie van gewenning zijn – hoop ik alhans.
Ik weet niet of het helemaal wetenschappelijk verantwoord onderzoek is, waarschijnlijk niet, maar nu heb ik hetgeen dat ik al jaren vermoedde eindelijk bevestigd gekregen via omslachtig bewijs. Muziek klinkt met de volumeknop omhoog gewoon stukken beter.
Een niet nader te noemen nummer van een niet nader te noemen band klonk van de week uit de radio bij ons in de keuken. Ik woon in de kamer daarnaast. Dus terwijl ik rustig op de bank zat met een boekje kon ik het nummer op een laag volume horen – mijn huisgenoten zijn niet zo asociaal als ik om dat ding dan gelijk loeihard te laten gallen. Ik dacht: nwah, valt eigenlijk best mee, dat nummer. Niet zo speciaal. Beetje over rated.
Vanmiddag cruise ik door het land, met op mijn hoofd mijn mp3-speler. Aangezien het hier een wandeling van het station in een klein kutgat naar het eindpunt van mijn reis betrof, kon het volume mijns inziens op ‘ik wil graag op mijn 25e (over drie maanden) doof zijn’-niveau. En wat hoor ik? Hetzelfde liedje. Aangezien ik liever geen demente lezers heb, ben namelijk zelf al dement genoeg, denk ik wel dat u weet om wel liedje het ging? Nee? Joh, ga eens naar een dokter! Dat niet nader te noemen nummer van die niet nader te noemen band. Oh ja. Damn! Lekker nummer! Goede baslijn, gitaarrif, drumpartij, de zang kon er mee door…
Wetenschappelijk bewijs! Whoehoe! Solid! Deze laatste opmerking is alleen leuk voor degenen onder u die de film Undercover Brother hebben gezien. En dat zullen er denk ik niet al teveel zijn. Ik weet dat het wat off-topic is, maar het lijkt me wel geinig om de grijns op Maximus' muil te zien wanneer hij dit leest.
GeenNuance.nl 